ευζυγής

εὐζυγής, -ές (Α)

φρ. «εὐζυγὴς γάμος» — ταιριαστός, πετυχημένος γάμος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -ζυγής (< ζυγόν), πρβλ. α-ζυγής, καλλι-ζυγής].